Es discuteix molt sobre les
propostes pel futur col·lectiu dels catalans que es fan des de Catalunya i molt
poc sobre les propostes que es fan des d’Espanya pels catalans. I això per què
passa? Perquè no hi ha cap proposta alternativa que millori allò que tenim ara.
El Partit Popular, a la pràctica,
ofereix menys autonomia, menys autogovern, de forma edulcorada. Els socialistes
ofereixen un estat federal sense concretar i en allò que concreten avisen que
res d’estructures d’estat. La pregunta llavors és: les parts d’aquesta Espanya federal
que seran? No seran estats federats? La resposta fins ara és la d’un sistema
autonòmic corregit amb el nom de federal. Els d’Izquierda Unida plantegen també
una Espanya federal sense concretar i la resta de formacions polítiques
espanyoles exigeixen la reducció o l’eliminació de l’Espanya autonòmica.
Les propostes que arriben des
d’Espanya no ofereixen cap alternativa de reconeixement de Catalunya com a
nació. Són propostes decebedores i fan presagiar un futur fosc i sinistre per
als catalans. La política duta a terme amb la llengua catalana així ho
evidencien. Són propostes que menystenen a tots aquells que creuen en un estat
espanyol plurinacional.
I això per què? Perquè hi ha dues
maneres d’entendre com s’han de relacionar els membres d’una col·lectivitat. Són
dues maneres d’organitzar-se que han esdevingut contraposada i antagònica. Uns
volen diàleg, els altres imposició.L’Espanya actual és el fracàs del catalanisme que ha cregut que Catalunya tenia futur nacional dins Espanya. Un intent d’encaix afanyosament treballat per tot l’arc ideològic català que s’ha anat alternant en el lideratge del catalanisme. La llista de persones que han treballat per a això és llarga i diversa i ho han fet des de la creença que Catalunya, els catalans col·lectivament, tenien futur dins Espanya. Els catalans que no creien en l’encaix de Catalunya dins Espanya sempre havien estat minoria fins ara. Això és el que ha canviat i el canvi ha descol·locat els espanyols. No ho entenen. I no ho entenen perquè mai han volgut escoltar les minories que convivien dins l’estat. La seva forma d’actuar és la imposició com torna a fer-ho el Tribunal Constitucional suspenen la Declaració de sobirania del Parlament de Catalunya.
Els espanyols han exhibit la sentencia del Tribunal Constitucional del juny de 2010 sobre l’Estatut d’autonomia català com el gran triomf perquè havia aconseguit posar fi a les quimeres catalanes fins que s’han adonat que és el principi del final de l’Espanya que coneixem. Perquè acabi com acabi el procés pel dret a decidir dels catalans l’Espanya autonòmica d’avui s’ha acabat. Ha fracassat l’Espanya sorgida de la Transició democràtica.
A Catalunya el debat sobre allò
que som i volem ser continua amb força. A Espanya el debat sobre el futur
polític espanyol es neguen a fer-lo.
La societat catalana vol ser
seduïda i només abraçarà aquell projecte seductor que li plantegi un futur
millor. Només vol això.
I això passarà mal li pesi a
Espanya.
________________________________________________
Ce qui propose l'Espagne a la Catalogne
Très souvent on discute sur les propositions pour le futur de l’ensemble des catalans qu’on fait depuis la Catalogne et très peu sur celles qui arrivent de l’Espagne dirigées aux catalans. Et naturellement on se demande pourquoi ? Parce qu’ils n’existent pas des propositions alternatives pour améliorer la situation actuelle.
Le Parti Populaire, en somme, offre moins autonomie, diminuer l’autogouvernement, et tout ça d’une façon édulcoré. Les Socialistes un Etat fédéral sans concrétiser et quand ils le font ils préviennent, de suite, pas question de structures d’Etat. Alors, la question est : Les parties de cette Espagne fédérale que seront-elles ? Ne seront pas d’Etats fédérés ? La réponse jusqu’à présent est qu’il s’agit d’un système autonomique corrigé dit fédéral. Ceux d’Izquierda Unida proposent aussi une Espagne fédérale sans concrétiser et le reste de partis politiques espagnols exigent la réduction ou l’élimination de l’Espagne autonomique.
Les propositions qui arrivent d’Espagne n’offrent aucune alternative de reconnaissance de la Catalogne comme nation. Ce sont des propositions décevantes et enduisent à deviner un futur obscur et sinistre pour les catalans. La politique menée jusqu’à présent vis-à-vis de la langue catalane nous montrent l’évidence. Il s’agit des propositions qui méprisent à tous ceux qui croient à un Etat espagnol plurinational.
Et tout ça à cause de quoi ? Parce qu’il y a deux façons de relation entre les membres d’une collectivité. Il s’agit de deux façons de s’organiser devenues contraires et antagoniques. Les uns veulent dialogue, les autres veulent imposer.
L’Espagne actuelle nous montre que le catalanisme a échoué, le catalanisme qui a crû que la Catalogne disposait d’un futur national dans l’Espagne. L’essai d’insérer, idée adopté et travaillé avec insistance, pour la totalité de l’arc idéologique catalan que s’est alterné dans le guidage du catalanisme. La liste des personnes qui ont travaillé avec cette idée est bien longue et diverse et ils l’ont fait avec la conviction que la Catalogne, les catalans collectivement, disposaient d’un avenir dans l’Espagne.
Les catalans qui ne croyant à la possibilité d’insérer La Catalogne dans l’Espagne n’étaient pas une majorité jusqu’à présent. C’est bien ça qui a changé et ce changement a bouleversé les espagnols. Ils ne comprennent pas. Et la raison pour laquelle ils ne comprennent pas est celle qu’ils n’ont jamais voulu écouter les peuples que survivaient dans l’Etat. Ça façon d’agir c’est l’imposition, le Tribunal Constitutionnel nous le montre une fois de plus en suspendent la Déclaration de Souveraineté du Parlement de la Catalogne.
Les espagnols ont exhibé la sentence du Tribunal Constitutionnel du mois de juin 2010 à propos de l’Estatut d’Autonomie catalan comme un énorme triomphe parce que il s’agissait de mettre fin aux chimères catalanes jusqu’au moment où ils se sont rendu compte qu’il s’agissait du début de la fin de l’Espagne qu’on connait. Quel qu’il soit le résultat du procès pour le droit à décider des catalans l’Espagne autonomique d’aujourd’hui est fini. L’Espagne surgit de la Transition démocratique a échoué.
En Catalogne le débat sur ce que nous sommes et ce que nous voulons être continue avec force. En Espagne le débat sur le futur politique espagnol ne veulent pas l’entamer.
La société catalane à envie d’être séduite et elle acceptera uniquement le projet que lui fasse entrevoir un futur meilleur. Elle veut uniquement ça. Et ça arrivera malgré l’Espagne.
Traduction: Joaquim Nogareda
http://nationcatalane.blogspot.com/2013/05/ce-qui-propose-lespagne-la-catalogne.html
Publicat a "La réalité de la nation catalane" http://nationcatalane.blogspot.com/
Altres articles publicats en aquest bloc relacionats amb aquest:
La declaració de sobirania,
votacions i text:
Propostes espanyoles:
1 comentari:
M'ha agradat el text i com veig que hi afegeixes traduccions, m'he pres la llibertat de traduir-te'l a l'esperanto, així anem internacionalitzant l'afer.
La hispana propono por Katalunio
(sur afiŝo: Parolu bone – ne estu barbarulo. Estas de moŝtulo, ke vi parolu nia oficiala lingvo, tio estas la hispana. Tio ĉi estas esti patrioto. VIVU HISPANIO KAJ LA DISCIPLINO KAJ NIA CERVANTESA LINGVO (la lingvo de Miguel de Cervantes Saavedra, verkisto de La Kiĥoto) Antaŭen Hispanio!)
Oni multe diskutas pri la proponojn por la kolektiva estonteco de la katalunanoj kiujn oni faras ek de Katalunio kaj malmulte pri la proponojn kiujn estas faritaj ek de Hispanio por la katalunanoj. Kaj tion ĉi kiel okazas? Ĉar ne estas alia alternativa propono kapabla plibonigi tion ol ni nun havas.
La Popola Partio (PP), praktike, oferas malpli memregadon, malpli aŭtonomecon, kvazaŭ sukere. La socialistoj (PSOE) oferas federan ŝtaton sen precizigi, kaj en tion kion precizigas jam avertas ke ne estos ŝtatajn strukturojn. La demando estas: La partoj de tiu ĉi federa Hispanio kio estos? Ĉu ne estos federaj ŝtatoj? La respondo, ĝis nun, estas la de aŭtonoma sistemo korektita kun la nomo 'federa'. Tiuj de Unigita Maldekstro (IU) ankaŭ planas federa Hispanio sen precizigi kaj la aliaj hispanaj partioj petas la maldikecon aŭ nuligon de la aŭtonomeca Hispanio.
La proponoj kiuj atingas nin ek de Hispanio ne oferas alternativon de rekono de Katalunio kiel nacio. Estas desapontaj proponoj kaj antaŭvidebligas malhelan kaj malfeliĉan estontecon por la katalunanoj. La politikon farita pri la kataluna lingvo tia maniere montras. Estas proponoj kiuj malestimas al ĉiujn kiujn kredas je hispana ŝtato plurnacia.
Kaj tio ĉi kial? Ĉar estas du maniero por kompreni kiel devas rilati la anojn de kolektivo. Estas du manieroj por organizi sin kiuj estiĝis kontraŭfarita kaj antagonisma. Iuj deziras dialogon kaj la aliaj altrudon.
La Nuna Hispanio estas la malsukceso de la katalunismo kiu pensis ke Katalunio hevis nacia estonteco en Hispanio. Provo por enŝovi konscience laborita por la tuta la ideologia kataluna gamo kiuj alternis en la ĉefeco de la katalunismo. La listo de personoj kiuj laboris por tion ĉi estas longa kaj diversaj kaj faris tion ek de la kredemo ke Katalunio, la katalunanoj kolektive, havus estonteco en Hispanio. La katalunanoj kiuj ne kredis je la enŝovigo de Katalunion en Hispanio ĉiam estis malplimulto ĝis nun. Tio ĉi estas kiu ŝanĝis, kaj la ŝanĝo malpostenas la hispananoj. Ili komprenas nenion. Kaj ili komprenas nenion ĉar neniam deziris aŭskulti la malplimultojn kiuj kunvivas en la ŝtato. Ilia farmaniero estas la altrudo same kiel denove faras la Konstitucia Kortumo ĉesante la Deklaracio pri suvereneco de la Parlamento de Katalunio. La hispananoj elmontrigis la veredikton de la Konstitucia Kortumo de junio de 2010 pri la Kataluna Statuto kiel la granda venko ĉar ĝi finigis la katalunajn ĥimerojn ĝis ili eksentas ke tio estas la komenco de la fino de la Hispanio kiu ni konas. Ĉar finigu kiel finigu la proceso por la rajto al propra volo de la katalunanoj la nuntempa aŭtonomeca Hispanio finiĝis. Malsukcesis la Hispanion kiu elŝprucis de demokrata Transiro.
En Katalunio la debato pri tio kiu ni estas kaj ni deziras esti daŭrigas forte. En Hispanio la debato pri la politika estonto ili neas fari ĝin.
La kataluna socio deziras esti delogita kaj nur brakumos tiun delogan projekton kiu montrigos plej bona estonteco. Nur tion ĉi.
Kaj tion sukcesos malgraŭ Hispanio.
Publica un comentari a l'entrada